VERRUCA, a VERRO

VERRUCA, a VERRO

tuberculum cutis est, quod extrudit bilis flavae copiam, Becmannus, Origg. L. L. Graece μυρμηκία, unde myrmecias, apud Plinium, gemmae nomen, quod verrucis similes eminentias habeat, sic dictae, l. 37. c. 10. de qua vide Salmas. ad Solin. p. 769. qui margaritas quoque conchae verrucas appellari Tertulliano de Habitu mul. notat, p. 1114. Hinc Verrucosus, cognomen Fabii quod ex summo labio verruca parva ei extuberâllet, apud Plut. in eo.